Κάθε Ιούλιο στο Προεδρικό Μέγαρο λαμβάνει χώρα η γιορτή της δημοκρατίας. Φέτος αισίως γιορτάσαμε τα 51 χρόνια από τη μεταπολίτευση και το ερώτημα που τίθεται είναι, τί χροιά έχει η γιορτή της δημοκρατίας. Εκθειάζεις κάτι όταν δεν το έχεις, κάτι σαν την ηθική που συνήθως την εκθειάζουν όσοι δεν την έχουν. Και η Ισπανία με την Πορτογαλία στερήθηκαν την δημοκρατία για τέσσερεις δεκαετίες. Η μία με την δικτατορία του Φράνκο και η άλλη με την δικτατορία του Σαλαζάρ.
Παρ’ όλα αυτά οι χώρες αυτές θεωρούν την δημοκρατία δεδομένη και δεν χρειάζεται να κάνουν φιέστες και φανφάρες. Τόσο ο θεσμός της δημοκρατίας ή της ρωμαϊκής ρεπούμπλικας είναι η ανάθεση και η διαχείριση των κοινών, και αν αυτά διαχειρίζονται καλώς. Αυτό που μας προβληματίζει εδώ είναι ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτόν τον θεσμό, αφήνοντας πολλά κενά. Σε κάποια από τα οποία και θα αναφερθώ.
Ο Βολταίρος, έλεγε ότι ο θρίαμβος της δημοκρατίας είναι η απόδοση της δικαιοσύνης. Το ίδιο πίστευε και ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.
Για ποια δικαιοσύνη μιλάμε στην χώρα μας, όταν για να τελεσιδικήσει μία δικαστική υπόθεση απαιτούνται ίσως και πάνω από 15 χρόνια, χρόνο τριπλάσιο από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Ποιός ζει και ποιός πεθαίνει για να βρει το δίκαιό του. Άλλο βασικό μέλημα της δημοκρατίας είναι να προάγει την παιδεία δημιουργώντας έτσι υπεύθυνους πολίτες του αύριο.
Η δική μας παιδεία είναι ανάπηρη, αφού χωρίς τα υποστυλώματα της παραπαιδείας, δεν μπορεί να προχωρήσει αλλά και πάλι παιδεία δεν έχουμε. Και αυτό το αποδεικνύουν τα αποτελέσματα του διεθνή οργανισμού PISA που είναι θεσμός εδώ και 25 χρόνια με τα Ελληνόπουλα να καταλαμβάνουν τις προτελευταίες θέσεις και αντί ριζικών μεταρρυθμίσεων ο κάθε υπουργός να φέρνει το δικό του νομοσχέδιο. Μήπως έχουμε σύστημα δωρεάν υγείας, παρ’ όλο που ξοδεύουμε αναλογικά περισσότερο από Αγγλία και Ισπανία. Εδώ το φακελάκι παραμένει φακελάκι, με το κράτος να κλείνει τα μάτια, αφού με τον τρόπο αυτό οι θεράποντες ιατροί συμπληρώνουν τον πενιχρό μισθό τους.
Πρόσφατα αγανακτισμένος, ανέβασε στο fb ανάρτηση να μη γίνουμε Κολομβία και έλαβε απάντηση από κολομβιανό και εμείς εδώ λέμε δεν θα γίνουμε Ελλάδα. Στο θέμα της διαφθοράς αρκεί να δει κάποιος τις πρόσφατες αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας όπως το αλισβερίσι στο ΟΠΕΚΕΠΕ, στα τελωνεία, στα κτηματολόγια, στα ναρκωτικά. Εν ολίγοις όπου μεσολαβεί κρατικό ή ευρωπαϊκό χρήμα παρών και η διαφθορά.
Με το θέμα της ακρίβειας η χώρα αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα άτυπα καρτέλ, βγάζοντας τη χώρα μας ακριβότερη από τις 27 χώρες της Ευρώπης αφήνοντας πίσω την Βουλγαρία που και αυτή σε αγοραστική δύναμη διατηρεί πλεονέκτημα έναντι της χώρας μας. Επιτρέψαμε την ενέργεια, το βασικό αγαθό των νοικοκυριών και επιχειρήσεων να παίζει ανεξέλεγκτα στο χρηματιστήριο χωρίς μία δικλίδα ασφαλείας, και έτσι πήραν φωτιά τελικά οι τσέπες μας.
Οι βραχείες μισθώσεις ανεξέλεγκτα και χωρίς μέτρο γνωστές ως airbnb έφεραν σε απόγνωση τα νοικοκυριά γιατί απαιτείται να ξοδέψουν το 40% του μισθού για ενοίκιο. Τώρα να μιλήσουμε για την ελευθεροτυπία. Η χώρα μας καταλαμβάνει θέση πίσω ακόμα και από τριτοκοσμικές χώρες. Ο εκάστοτε πρωθυπουργός διορίζει τους ανώτατους άρχοντες. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τον έλεγχο των ΜΜΕ με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ελέγχεις και την διαιτησία.
Τώρα αν σε όλα αυτά προσθέσουμε ότι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που αποτελούν πλειοψηφία και ψηφίζουν κάτω από την δαμόκλειο σπάθη τότε δεν μιλάμε για καθεστώς δημοκρατίας, απολυταρχίας ή κομματοκρατίας. Με την μεγάλη αποχή φτάσαμε το κυβερνών κόμμα να κυβερνάει με το 15% και 20% των ψηφοφόρων και να υποστηρίζει ότι διαθέτει λαϊκή εντολή.
Υ.Γ.: Μαζί με την γιορτή της δημοκρατίας θα πρέπει να μνημονεύουμε και την τραγωδία της Κύπρου, που ως γνωστόν υπήρξε σκαλοπάτι για την έλευση της δημοκρατίας.
Δημήτρης Μαυραειδόπουλος
19.8.025
