Tου ήρθε κεραµίδα...
Ο βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος βρισκόταν κάποτε με το σύνολο του στρατού του στο Άργος και μια μέρα που περνούσε από έναν στενό δρόμο δέχτηκε ένα κεραμίδι στο κεφάλι το οποίο τον σκότωσε. Μα θα μου πείτε τι δουλειά έχει ο συγχωρεμένος βασιλιάς Πύρρος με τη σημερινή πραγματικότητα; Όχι μη βιάζεστε, δεν μιλάω για τις κεραμίδες που έχουμε φάει στο κεφάλι τα τελευταία 15 χρόνια απο τις ασφυκτικές οικονομικές πολιτικές των κυβερνήσεων και δεν ξέρω πόσο καιρό θα τις τρώμε ακόμα, αναφέρομαι στην πραγματική λειτουργία της κεραμίδας. Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν τα περιστατικά με την πτώση υλικών από διάφορα κτίρια τα οποία θα έπρεπε να είχαν συντηρηθεί. Από θαύμα δεν έχουμε μέχρι σήμερα θρηνήσει θύματα.
Οι πολίτες θα πρέπει να κοιτάζουν ψηλά όταν περπατούν τόσο στο κέντρο των πόλεων όσο και στα χωριά. Από τη μια κινδυνεύουν από τα παλιά δημόσια κτίρια τα οποία "ξεφλουδίζουν" και κανείς δεν ξέρει πώς και από πού θα ξεκολλήσουν σοβάδες, μάρμαρα ή τούβλα, αλλά και από νεότερα κτίσματα τα οποία όμως δεν έχουν συντηρηθεί σχεδόν ποτέ και από την άλλη κινδυνεύουν από εγκαταλελειμμένα ετοιμόρροπα σπίτια. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Η κρίση και η "ενοχοποίηση" των ακινήτων με τη βαριά φορολογία και ό,τι επιφέρει η ασφυκτική οικονομική πίεση, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στους ιδιοκτήτες ακινήτων για τη συντήρησή τους λόγω του κόστους. Για τους περισσότερους θεωρείται "Πολυτέλεια" η συντήρηση των κτιρίων εν μέσω οικονομικής πίεσης . Γενικότερα δεν υπήρχε ποτέ αυτή η έννοια της συντήρησης στους ιδιοκτήτες. Θεωρούσαν ότι τα κτίρια με τον καιρό, «αυτο συντηρούνται». Πρέπει όμως να προσέχουν διότι υπάρχει και η αστική ευθύνη. Όπως επίσης θα πρέπει να ενδιαφερθούν και να κινητοποιηθούν και οι αρμόδιες υπηρεσίες,, Δήμοι, Περιφέρεια. Πιστεύω φίλοι αναγνώστες ότι αναδεικνύω ένα σοβαρό πρόβλημα, το οποίο στο μέλλον, όσο παρατείνεται και η οικονομική αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν στα τεράστια έξοδα της καθημερινότητας , θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας τις ευθύνες που έχει απέναντι στην ασφάλεια των συμπολιτών του και η πολιτεία να εφαρμόσει τους νόμους κατεδαφίζοντας ετοιμόρροπα σπίτια κυρίως στα χωριά. Εμείς μέχρι τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περπατάμε με ψηλά το κεφάλι όχι λόγω περηφάνειας για την πορεία του τόπου μας αλλά λόγω κεραμίδας, η οποία μπορεί να κατέλθει εξ ουρανού και να προσγειωθεί στο κεφάλι μας..
